“De halfjaarlijkse beoordelingscyclus”

Augustus is de tijd van ons review. Dat klinkt heel kil en afstandelijk, maar dat is het verre van. Want over het algemeen (nu 10 van de 10 keer) wordt dat gedaan in een goed restaurant met een heerlijke fles rode wijn erbij en een vier gangen menu en meestal op een plek waar we mooie herinneringen aan hebben. Letterlijk betekent reviewen het her-bekijken of opnieuw bekijken. Andere definities die voorbij komen zijn kritisch beoordelen, aanschouwen, evaluatie, overzicht of terugblik. En dat is precies wat wij doen. Elk half jaar weer. En dat doen we al vanaf ons prille begin. En misschien voor de duidelijkheid, wij is mijn vrouw en ik.

Ik ben ermee begonnen om twee redenen. De eerste reden is Lees verder

Een wonderbare vermenigvuldiging

Door Bas Tielens, deelnemer ITIP opleiding

Afgelopen zomer was ik in de Franse historische stad Chartres. Ik was er met Afina, die geboeid is door het labyrint en de mystieke werking ervan. Zij wou mij graag het exemplaar daarvan laten meemaken dat in de vloer van de middeleeuwse kathedraal in Chartres is aangebracht. Het labyrint van Chartres is één van de beroemdste ter wereld.

Om maar meteen een vaak voorkomende spraakverwarring uit de weg te helpen: een labyrint is iets heel anders dan een doolhof. In het laatste kan je verdwalen en zie je niet waar je heen gaat of waar je moet zijn, in de eerste volg je juist een eenduidig pad met een onmiskenbaar doel: het centrum. En net zoals het leven zich grillig, maar vastberaden naar een onmiskenbaar punt toe beweegt, slingert het pad van het labyrint zich in een bijna eindeloze reeks wendingen naar z’n middelpunt. Lees verder

Hier ben ik, hier sta ik

‘Treurig nieuws voor je’, zei mijn man opkijkend van zijn smart Phone. ‘Leonard Cohen is overleden’. Hij weet hoe ik van de man en zijn muziek houd. Al sinds mijn tienerjaren, toen het nog mogelijk was hem in de concertzaal van de Doelen in Rotterdam van heel dicht bij te zien optreden. In het olympisch stadion in Amsterdam zag ik hem in 2012 voor het laatst, 77 jaar oud. Geraakt tot op het bot.

Wanneer iemand sterft is dat een verlies. Een uniek leven houdt op te bestaan. Een geliefde verdwijnt voorgoed.
Verdrietig was ik niet. Eerder dankbaar voor zijn vele poëtische woorden en voor de man die hij was. Wijs, geestig, respectvol en liefdevol. En te oordelen naar wat hij schreef aan zijn vroegere geliefde Marianne, zich voorbereidend op zijn sterven:
‘Marianne, de tijd is daar dat onze lichamen ontzettend oud worden en uiteenvallen en ik denk dat ik je snel zal volgen. Weet dat ik zo dicht achter je zit dat je, wanneer je je hand uitstrekt, de mijne wellicht kunt raken.’ Lees verder